پاسح بهلول به سه سوال

گویند روزی ابو حنیفه در محضر اصحابش گفت : جعفر بن محمد صادق کلماتی گفته که مرا بشگفتی آورده است . گوید خداوند در دنیا و آخرت دیده نمیشود چگونه میشود چیزی موجود باشد و دیده نشود ؟ و شیطان در قیامت به آتش میسوزد و حال آنکه شیطان از آتش است و شی به چیزی که از آن آفریده شده معذب نمیشود . دیگر انکه کارهای بندگان مستند به خود آنهاست و حال آنکه در قرآن است که تمام افعال مستند به خداست . بهلول در مجلس حاضر بود . کلوخی برداشت و بر سر حنیفه زد که سرش شکست و خون جاری شد و فرار کرد . ابو حنیفه به حاکم وقت شکایت برد . بهلول را حاضر کردند و سبب این کار را از او پرسیدند . گفت : ابو حنیفه به امام در سه مسئله ایراد کرد و من با این کلوخ جواب هر سه ایرادش را دادم . یکی اینکه میگوید نمیشود چیزی موجود باشد و دیده نشود اکنون مدعی است من سرش ره به درد آورده ام . خوب درد سرش را نشانم دهد و چون دیده نشود معلوم میشود دروغ می گوید و دردی نیست .دیگر آنکه میگوید چون شیطان از آتش آفریده شده پس آتش او را نمیسوزاند .این کلوخ از خاک است و ابوحنیفه هم از خاک پس نباید او را آزاری برساند .و نیز میگوید بشر در کارهایش لختیاری ندارد و جبر است پس شکستن سر هم کار خداست نه من پس چرا از من شکایت می کند ؟ و حاکم بهلول را آزاد کرد .